Lees dit als je boos bent

Lieve B

Er gaan momenten zijn waarop je boos op ons zal zijn, dat is onvermijdelijk.

Als ouder is het onze job om je bij te staan, te zorgen dat jij jouw eigen weg gaat. Dat bijstaan gaat gepaard met grenzen, wij zullen niet jouw vriend zijn. We zullen voor jou een kader moeten scheppen om zo goed mogelijk in te bewegen, en we zullen altijd ons best doen om dat zo duidelijk mogelijk voor jou te maken. Dat is iets dat jij op dat moment zelf moeilijker zal zien, want zo zal jouw kleuter, kinder- of puberbrein nu eenmaal werken. Laat ons die taak maar doen, wees maar eens boos op ons, en hopelijk begrijp je onze keuzes achteraf gezien. Zo niet, mag je altijd met ons erover praten, wij zullen ze zo goed mogelijk toelichten. Er zal altijd een waarom zijn achter een grens, ook al zie jij die niet altijd. En als we fout zijn, toch te hard zijn geweest, zullen we dat ook toegeven. We zijn ook maar mensen, en dat kunnen we jou alleen maar leren door het zelf toe te geven wanneer we iets fouts doen. Het zou hypocriet zijn om van jou hetzelfde te verwachten.

Dus wees gerust boos omdat we nee hebben gezegd, dat je niet langer mag weggaan, je ergens niet heen mag. Jouw drang naar vrijheid is heel goed te begrijpen, dat past bij jouw leeftijd en is heel normaal. Soms zullen we als ouders erop sakkeren - want ook dat is normaal, wij mogen dan wel de volwassenen zijn, perfect zijn we niet. Soms zullen we ons opboeien in jouw reactie. Maar weet dat we dat eigenlijk heel normaal vinden, en wel kunnen plaatsen - we zullen er soms mogelijks gewoon wat tijd en ruimte voor nodig hebben.

Praat of bel gerust met iemand op dat moment, iemand die die grens niet moet geven - jouw vrienden, of één van jouw tantes. Zij zullen je helpen om je emoties te doen zakken, en jou steunen, want dat is hun job. Zeker met jouw leeftijdsgenoten: ventileren over ouders is een belangrijk onderdeel van jullie vriendschap.

Ruzie hebben kan, en gebeurt in alle gezinnen - allemaal op een verschillende manier. Wat voor ons het belangrijkste is, is dat we elkaar als gezin altijd weer terugvinden.

Mams en ik hadden - en zullen ongetwijfeld nu ook nog - wel eens ruzie. We zijn allebei vrouwen met een sterke mening, we discussiëren dus regelmatig over dingen en zijn het niet zomaar met elkaar eens. Dat is meestal onze sterkte, maar soms is net dat hetgeen dat tot ruzies leidt.

Ook al lijkt het soms niet zo, maar ook al is er ruzie: er zal altijd liefde zijn. Tussen mams en ik, maar ook tussen jou en ons. Boos of niet, we blijven elkaar graag zien.

De afspraak tussen jouw mams en ik is dat we het proberen uit te praten voor we gaan slapen. We willen niet boos gaan slapen. Met jou zullen we dat ook doen - zodat we allemaal gerust kunnen gaan slapen, en we een nieuwe dag in een andere sfeer kunnen beginnen.

Dat is onze belofte aan jou.

Liefs

Je mama

Foto door Falke Tibax